2121 жыл. Фном Пенхтегі су үстіне соғылған ағаш үйлер Меконг өзенімен суарылатын қала фермаларында қаптап тұр. Көліктерге шектеу қойылғаннан кейін Афина түтіннен арылып, токиолықтар ядролық сәуледен таза деп дәлелденген үйлерде өмір сүреді. Оңтүстік Каролинадағы эко-үйлер күн энергиясымен қуаттанып, шатырдағы фильтр арқылы тазаланған су үйді қамтамасыз етеді.
Гана астанасы Аккраның футуристік бейнесі. Жойқын су тасқыны кесірінен адамдар орман ағаштарына асылып тұратын үй жасауға мәжбүр.
Мұндай болашақ қалалар Тайландтағы Махидол университетінің экологиялық қоғамтану ғылымының профессоры Алан Маршалдың қиялынан шыққан. Маршал келесі ғасырда экологиялық қауіп-қатерге бейімделген қалалардың көрінісін шартараптан келген студенттердің көмегімен қағазға түсірді. Ол бұл көріністерді «Экотопия 2121» деп аталатын кітабына жинақтады. Бұл еңбек – араға 500 жыл салып, қиял-ғажайып қоғам туралы алғашқы болып жазған Томас Мордың «Утопия» кітабынан кейін жарыққа шыққан туынды. «Утопиялық сенімнің негізгі мақсаты – дүниенің жақсы жаққа қарай ауыса алатынында», – дейді Маршал.
«Экотопия» жобасына Маршалдың туған жері Жаңа Зеландияның Веллингтон қаласында болған алапат зілзала түрткі болды. Ол болашақ қауіп-қатердің үлгісін жасап, қаланы аман алып қалуға болатынын түсінді. «Егер адамдар жерасты үйлерде тұрса қалай болар еді» деген сұрақ оны о баста мазалаған. «Біз қиялымыз арқылы адамдардың өзгеше ойлауына жол ашамыз», – дейді Маршал. Оның қала көрінісі ауылдық бейнені футуристік үлгімен байланыстырады.
Сингапурлықтар енді осылай өмір сүрмек. Алып шарлардың арқасында қалықтап тұрған қалада ауа мен суды қайта өңдейтін тәуелсіз экожүйе бар.
Көркемдеген: Алан Маршал және Гюзеппе Париси
Авторы: Нина Строчлик
Мақаланың толық нұсқасы мен әлемдік зерттеулердің қайнар көзіне қол жеткізгіңіз келсе, shopnationa
