Мұхиттағы пластик қоқыс қолға алынған көркемөнер жобасына негіз болып отыр.

Құм, су, мұхит бризі мен пластик әлемдегі барлық жағажайға ортақ дүние. Нью-Йорктегі Бруклин ауданы аумағында оналасқан Флойд Беннет аэродромындағы жағажай Барри Розентэл үшін археологиялық нысан іспетті. Қылқалам шебері мұнда өзіне қажетті материалдарды жинау үшін жиі келеді және оның құр қол қайтқан кезі болған емес.

Мұхит экожүйесіне әбден сіңіп, әлем кезген пластик осы дәуірдің артефактысына айналатыны сөзсіз. Жыл сайын суға түсетін 9 млн тонна пластик қалдықты есептемегенде қазірдің өзінде онда 5 трлн пластмасса бөлшегі бар екен.

Розентэлдің айтуынша, бөтелке, ойыншық пен тамақ қаптамалары оңып, тозып, ыдыраса да еш жоғалып кетпейді екен. Бұған көз жеткізгеннен кейін ол теңіздің ластану проблемасына мән беріп, жағажайға толқын шығарған пластик қоқыс­тан композиция жасап, оны суретке түсіре бастаған. «Өзіммен бірге алып кете алғанымша қоқыс жинап, оны студияға апарып кәдеге жаратам», – дейді ол. Мотор майы контейнерлері сияқты түс, формасы әртүрлі заттар түрлі скульптураға айналған заттар белгілі бір тақырыпқа арналады.

Осылайша эстетика үшін басталған жобаның екінші яғни, әлеуметтік және экологиялық мақсаты пайда болды. Бүгінде Розентэл мұхиттың ластануы тақырыбын көтеріп, оны қалай тазалауға болатыны туралы ел аралып, лекция оқиды. Оның айтуынша бұл мәселені шешу үшін ең әуелі тұтыну мәселесіне баса назар аударған жөн.

«Қаптама индустриясында парадигмалық өзгеріс керек, – дейді ол. – Пакет пен түтікшеге тыйым салу жеткіліксіз».

Авторы: Даниэль Стоун